Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Ξεκίνημα.

Το ξεκίνημα αυτού του ιστολογίου το παίδευα πολύ καιρό στο μυαλό μου. Είναι πολύ διαφορετικό να συζητάς με φίλους σου κάποια πράγματα, ή να τους δίνεις συμβουλές πάνω σε θέματα που έχεις εμπειρία, από το να ξεκινάς να τα γράφεις. Μεγάλο το κοινό (ελπίζω), μεγάλη η ανταπόκριση και μεγάλη η ξεφτίλα σε λάθος χειρισμούς.

Θα ξεκινήσω αποποιούμενος το αλάθητο και ζητώντας προκαταβολικά συγνώμη για όποια λάθη υπάρξουν στο μέλλον εδώ. Για οτιδήποτε δείτε και πιστεύετε ότι είναι λάθος είμαι ανοιχτός σε συζήτηση.

Επίσης θα ήθελα να δηλώσω ότι τα περισσότερα από αυτά που θα δείτε εδώ δεν θα είναι απαραίτητα πρωτότυπη δουλειά, αλλά θα είναι αναδημοσίευση. Αυτό θα γίνει εσκεμένα, μια που δεν είναι σκοπός μου να παρουσιάσω μια δουλειά εδώ ως πρωτότυπη εργασία. Ο σκοπός μου είναι να αφυπνίσω όσο μπορώ περισσότερους και να τους παρασύρω σε μια ζωή που θα βοηθήσει λιγάκι παραπάνω το περιβάλλον. Δεν έχω καμμία αυταπάτη ότι θα κάνω τη μεγάλη διαφορά. Με νοιάζει να βάλω ένα πετραδάκι σε αυτά που βάζουν όλοι αυτοί που προσπαθούν να μη διαταραχθεί μια ώρα αρχύτερα η ασταθής περιβαλλοντική ισορροπία.

Τώρα τα κακά νέα (λες και αυτά ήταν καλά): δεν έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας. Το περιβάλλον καθημερινά περνάει σε μια νέα φάση (=ισορροπία) και η καθεμιά είναι και χειρότερη για εμάς από την προηγούμενη. Μην αυταπατάσθε: το περιβάλλον τελικά θα επιζήσει. Αφού μας αδειάσει σε κάποιον σκουπιδότοπο, θα ξαναρχίσει από την αρχή με κάποια άλλα νέα είδη.

Τα χειρότερα νέα: για να βοηθήσουμε το περιβάλλον (και συνεπώς εμάς) θα πρέπει να δουλέψουμε, ή να ξοδέψουμε. Τίποτα που αξίζει δεν έρχεται δωρεάν και χωρίς κόπο. Κοινοτυπίες; Ναι. Εάν έχετε να προτείνετε κάτι καλύτερο, είσαστε ευπρόσδεκτοι. Και πριν μου πει κάποιος ότι μπορούμε να αράξουμε και να αφήσουμε την τούρτα να πέσει στη μούρη των επόμενων από εμάς (των παιδιών μας δηλαδή) να σας ενημερώσω ότι χάσαμε: αυτό το έκαναν οι γονείς μας. Εμάς δεν μας παίρνει. Η τούρτα έφτασε και δεν είναι σαντυγί. Είναι πολύ πιθανό το βασικό μας υλικό για ενέργεια (πετρέλαιο) να εκλείψει εντελώς στα επόμενα 50 χρόνια. Δεν γνωρίζουμε τα πραγματικά αποθέματά του, γιατί κανείς από αυτούς που το έχουν δεν θέλει να μας πει. Για τους λόγους τους.

Ελπίζω ότι αυτό το blog θα πάει καλά. Και ότι θα το αγαπήσετε. Οι συμβουλές που θα παρουσιαστούν εδώ μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να βοηθήσουν και την τσέπη σας. Σε πολλές όμως περιπτώσεις θα προτείνω λύσεις που θα βάλετε τα λεφτά ή την εργασία μπροστά και θα τα πάρετε πίσω αργότερα... και ίσως όχι όλα. Μην το δείτε σαν χαμένα χρήματα: δείτε το σαν την μοναδική περίπτωση που θα μπορέσετε να αγοράσετε το άπιαστο: λίγο χρόνο.